Neyse İzmir'e indik. Denizli otobüsüne de 4 saatimiz vardı. O nedenle çok hızlı hareket etmemiz gerekiyordu. Hava alanındaki ilk otobüse atladık. O da bizi Alsancak'a götürdü. Eee hemen Kordon'a çıktık tabi ki...
Ben görmeyeli hiç değişmemiş Kordon. Onu bıraktığım gibi bulmak, üniversite anılarımı canlandırdı. Bol bol deniz havasını çektim içime. Kıyıda oturup Karşıyaka'yı izledim. Aslında vaktimiz olsa vapurlakarşıya geçmek isterdim. Ama maalesef olmadı. Aslında yapmak istediğim birçok şeyi yapamadım ama yine çok özlediğim için mi bilmem Kordon avuttu beni.
Öğrenciyken Pasaport iskele binası bana İzmir içinde Japon esintisi uyandırırdı.
Kordonda eşimle günbatımını izlemek harikaydı.
Cumhuriyet Anıtı..
Dönüş biletimiz de İzmir-Hatay'dı. Yeşildere yolu üzerinde kayalar üzerine Atatürk heykeli yaptıklarını duymuştum, resimlerini görmüştüm. Hava alanına giderken gördüm, gerçekten şahane olmuş.
İzmir'e gelip de gevrek yemesem olmazdı. Hava alanında uçağı beklerken gevrek-çay keyfi yaptım.
İzmir'ime doyamadım, kısmet başka zamanlara inşallah..
1 yorum:
Sevgili adaşım blog'uma hoşşşgeldin!! Sevindim :)
Hele bir de profilini ve hemen alelacele de son yazını okuyunca içim bir hoş oldu.
Biz de bayramda ailece Gaziantep'e gittik. 77'den bu yana ilk görüşümdü. Gelişmişliğine inanamadım.
Yazacak çok şey var ama zamanla, diyeyim artık.
Her şey gönlünce olsun...
Sevgilerimle...
Yorum Gönder